THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Δάσκαλε! Σχετικά με το προσωπείο μας.....

"Όψεις του προσωπείου "

Στα αρχαία ελληνικά η λέξη προσωπείον ή προσωπίς
ή προσώπιον ή πρόσωπον είναι συνυφασμένη
με το φτιασίδι, με την άσχημη εμφάνιση,
με την προσποίηση, μίμηση.
Αναφέρω ορισμένα παραδείγματα: προσωπείον φέρει
σημαίνει παρέχει όψη κακή, άσχημη εν τω Σόλωνος
προσωπείω ταύτ’ είρηκεν, δηλαδή μίλησε
φορώντας το προσωπείο του Σόλωνα,
μίλησε σαν τον Σόλωνα, μιμούμενος τον Σόλωνα.
Ο Ησύχιος δίνει μια πολύ ενδιαφέρουσα
ερμηνεία συνδέοντας το προσωπείο με τη
γυναικεία περιποίηση ή παρέμβαση
στην εμφάνιση του προσώπου μέσω του μακιγιάζ:
προσωπείον η νυν καλουμένη των γυναικών προσωπίς

Σε συγγραφείς όπως ο Αριστοτέλης ή
ο Αισχύλος η λέξη σημαίνει τη μάσκα,
με τη σημασία που τη χρησιμοποιούμε
σήμερα –προσωπείον ή πρόσωπον υπάργυρον κατά χρυσόν.
Θυμίζουμε ότι η λέξη προέρχεται από την πρόθεση
προς και θέμα του ρήματος οράω, ορώ,
συγκεκριμένα το θέμα οπ-
(όψομαι ο μέλλοντας, όπωπα ο παρακείμενος).
Το προσωπείο, δηλαδή, είναι συνυφασμένο
με αυτό που βλέπουμε, με αυτό που φαίνεται,
με ένα φαινόμενο που μπορεί να αντίκειται στο Είναι,
την πραγματικότητα, την αλήθεια, οπότε και
βρισκόμαστε στον χωρισμό που χαρακτήρισε
τη διαδρομή της φιλοσοφίας ήδη από τον Παρμενίδη
σε Είναι και Φαίνεσθαι με όλη τη σημειολογία των όρων.
Με βάση αυτόν τον χωρισμό, το φαινόμενο συνυφαίνεται
με το ψεύδος, την απάτη ή, τουλάχιστον,

τη μη αλήθεια.
"Θα του βγάλω τη μάσκα, όπως θα βγάλω
και ’γω τη δική μου, και θα κοιταχτούμε, αυτή τη φορά
πρόσωπο με πρόσωπο, δίχως πέπλα και δίχως ψέματα…»
(Gaston Leroux, Το φάντασμα της όπερας. Μετ. Άντα Καμπατσέα."